W swoim czasie mój prywatny Święty Graal. Kilkanaście lat temu zaprzedałbym duszę za posiadanie tego komputera. Dopóki go nie zdobyłem i nie poznałem wszystkich wad.
Commodore 64 zamknięty w jednej obudowie przypominającej walizkę razem ze stacją dysków 1541 i 5-calowym kolorowym monitorem. Po raz pierwszy zaprezentowano go jako SX-100 w styczniu 1983 roku. Pierwotne plany zakładały montaż monitora czarno – białego. SX-100 jednak nie ujrzał światła dziennego. Rok później zadebiutował SX-64. Komputer ten jest pierwszym w historii przenośnym (choć nielekkim) komputerem z kolorowym monitorem. Brakuje w nim jednak portu umożliwiającego podłączenie magnetofonu, co utrudnia dosyć „przesiadkę” z klasycznego C64.
Commodore SX-64
Oprócz braku możliwości podłączenia magnetofonu, jest też kilka innych detali wywołujących lekką niekompatybilność ze zwykłym C64. Standardową barwę ekranu w różnych odcieniach kolory niebieskiego, dla zwiększonej czytelności małego ekranu, zmieniono na niebieskie litery na białym tle. Niektóre programy odwołujące się do standardowych ustawień, nie działały dobrze. Niektóre interfejsy do drukarki, korzystające z napięcia 5V z gniazda magnetofonu były bezużyteczne, Ze względu na usytuowanie i budowę gniazda kartridża, nie można było wykorzystać niektórych rozszerzeń, jak na przykład rozszerzenia pamięci REU.
Komputer nie posiadał też złącza RF do podłączenia do telewizora.
Commodore SX-64
Komputer nie zrobił kariery, sprzedaż nie była duża. Przy jego projektowaniu, nie odpowiedziano chyba sobie na pytanie, komu ma służyć? Ze względu na niewielki monitor, a także wysoką cenę, nie była to maszyna do gier, co już na starcie eliminowało olbrzymi rynek, na którym królował Commodore 64.
Nie była to też wygodna mobilna maszyna biznesowa. Komputer był ciężki i niewygodny. W Polsce można było go spotkać na zlotach Commodore. Zamiast zabierać osobno komputer, monitor i stację dysków, wygodnie było skorzystać z SX-64, o ile kogoś było na to stać.
Commodore ogłosił również następcę SX-64. Miała być to maszyna z dwoma stacjami dyskietek, pod nazwą DX-64. Nie pojawiła się jednak nigdy. Wielu posiadaczy SX-64, w wersji późniejszej, z mocniejszym zasilaczem, samodzielnie dokładało drugą stację.
Krótka metryczka komputera:
- Procesor: 6510 0,98 MHz
- Koprocesor: VIC-II (video), SID (dźwięk)
- Pamięć RAM: 64Kb
- Pamięć ROM: 20Kb
- Tekst: 40 x 25 (16 kolorów)
- Grafika: 20 x 200
- Kolory: paleta 16 kolorów
- Dźwięk: 3 kanały po 6 oktaw, generator szumów
- Porty I/O: 2 joystick (Atari standard), cartridge, expansion port, serial, RGB video, klawiatura
- System: Commodore Basic V2 w wersji SX-64
- Data wprowadzenia na rynek: I 1984 (po raz pierwszy pokazany rok wcześniej na zimowych targach CES)
- Cena po wprowadzeniu na rynek: w USA 995 $
- Obecna, szacunkowa cena w Polsce: Trudno powiedzieć, to bardzo rzadki sprzęt. Mój kosztował 350,00 PLN, ale pewnie zapłaciłbym trochę więcej.