Schneider CPC 6128 to eden z trzech komputerów firmy Amstrad produkowany w Niemczech przez firmę Schneider. Najpopularniejszy i najbardziej rozbudowany : 128 Kb RAM i wbudowana stacja dysków 3″(nie mylić z popularnym formatem 3,5″). Schneider w przeciwieństwie do Amstrada nie miał portów w postaci złącz krawędziowych lecz „prawdziwe złącza” typu micro ribbon. Było to spowodowane ostrzejszymi niemieckimi przepisami odnośnie emisji fal elektromagnetycznych przez urządzenia elektroniczne. Natomiast ROM jest taki sam jak w Amstradzie. To, jaki wytwórca wyświetlał się na monitorze przy starcie systemu było ustawiane zworkami na płycie głównej.
Schneider CPC6128
W zestawie oprócz komputera mam monochromatyczny monitor Schneider GT65,
Amstrad/Schneider pojawił się w sierpniu 1985 roku, wypierając model CPC664, który posiadał tylko 64 kb RAM. Podstawową jego zaletą była zgodność z systemem CP/M.
Rodzina Schneider CPC
A oto cała rodzina Schneider CPC na jednym zdjęciu (od góry):
- CPC 464
- CPC 664
- CPC 6128
Kilku słów komentarza wymaga niestandardowy format dyskietek. We wczesnych latach 80 dominującym formatem była dyskietka 5,25″. Jednak już zaczęły doskwierać ograniczenia związane z pojemnością takiej dyskietki. Firmy produkujące napędy prześcigały się w nowych koncepcjach. Na rynku pojawiło się szereg formatów: od 2″, poprzez 2,5″, 3″ aż do 3,5″. Napędy 3″ produkowały firmy Hitachi, Matsushita i Maxell. Same dyskietki w zasadzie nie oferowały większej pojemności niż 5,25″, były jednak bardziej kompaktowe. Napędy 3″ nie zdobyły popularności. Stosowane były przede wszystkim w Sinclair Spectrum 128 +3 oraz w Amstradach. Sporadycznie też w bardziej egzotycznych markach, jak niektórych MSX, czy brytyjskich Oric-1. Podstawową wadą było skomplikowanie napędu i jego wysoka cena. Nie brakowało też defektów mechanicznych. Powszechnym problemem w Amstradach były pękające gumki, które przenosiły napęd wewnątrz urządzenia. Gdy Sony namówiło Apple by wykorzystać w 1984 roku napęd 3,5″ w Macintoshu, format ten stał się wkrótce standardem.
Dyskietki 3″
Dziś dyskietki 3″ są niezmiernie trudne do zdobycia. W swoim czasie, na warszawskim Wolumenie, miałem „ulubionego” sprzedawcę, który nie wiadomo skąd miał sporo takich dyskietek, prosto ze sklepu, nieodpakowanych. Wykupowałem je regularnie, zanim źródełko nie wyschło.
Krótka metryczka komputera:
- Procesor: Zilog Z80 4 MHz
- Pamięć RAM: 128 Kb (2 banki po 64 Kb)
- Pamięć ROM: 48 Kb (32 kb CPC 6128 ROM + 16 kb AMSDOS ROM)
- Pamięć VRAM: 16 Kb
- Tekst: 20 x 25 (16 kolorów), 40 x 25 (4 kolory), 80 x 25 (2 kolory)
- Grafika: 160 x 200 (16 kolorów), 320 x 200 (4 kolory), 640 x 200 (2 kolory)
- Kolory: Paleta 27 barw
- Dźwięk: AY3-8910: 3 kanały po 8 oktaw + generator szumów
- Porty: Drukarka, Bus port,1 Joystick (Atari standard), Floppy Disc Port, Monitor (DIN Amstrad), Słuchawki / stereo out, magnetofon
- Pamięć masowa: stacja dyskietek 3″ 170 Kb
- System: Locomotive Basic 1.1, CP/M, AMSDOS
- Data wprowadzenia na rynek: X 1985
- Cena po wprowadzeniu na rynek: w Niemczech 1598,00 DM z monitorem mono, 2098,00 DM z monitorem kolorowym
- Obecna (2003), szacunkowa cena w Polsce: z monitorem GT65 (mono) 160,00 PLN