W drugiej połowie lat ’60 Commodore sprzedawało mechaniczne maszyny liczące, które były produkowane na zlecenie w Japonii przez firmę Ricoh. Wkrótce firmy japońskie zwietrzyły biznes i zasypały Amerykę swoimi produktami. Pojawiły się maszyny elektroniczne, czyli kalkulatory. Początkowo Tramiel podpisał umowę z firmą Casio, której produkty pod brandem Commodore International Limited sprzedawał na wyłączność na terenie USA.
W 1968 roku Tramiel znalazł firmę w Silicon Valley, która produkowała układy elektroniczne, na podstawie których można by zbudować własny kalkulator. Commodore podpisało umowę i dostało własny chip robiony na zamówienie. Zaczęło produkować elektroniczne maszyny liczące, ze względu na koszt produkcji, głównie w Hongkongu, które szły jak ciepłe bułeczki po $400 za sztukę, przy koszcie wytworzenie rzędu $50. Tramiel sam przyznawał, ze nie czuł się z takim zyskiem dobrze, obniżając cenę produktu końcowego do $200, a potem $100 dolarów.
Ale i tak biznes szedł znakomicie.
Commodore 385R to najstarszy kalkulator firmy Commodore w mojej kolekcji. Kupiony gdzieś na bazarze w południowej Polsce przez zaprzyjaźnionego zbieracza.
Powyższe zdjęcie przedstawia kalkulatorek w skali 1:1
Zasilanie: wewnętrzny akumulator ładowany zewnętrzną ładowarką (jak w notebookach)
Rok produkcji ?? 1971 – 1973 Wielka Brytania